Ανέβηκα Ταΰγετε, στην πιο ψηλή κορφή σουΚι είδα τ’ απέραντο της Γης, της θάλασσας τα πλάτιασαν τον αϊτό εκούρνιασα στον Αη Λιά μαζί σου,κι αγνάντεψα από κοντά τ' αστέρινα παλάτια.
Είδα της Νύχτας τις σκιές και της Αυγής τα μάγια,σαν αστραπή την έκλεισε την πλάση η ματιά μου,ήπια το μύρο των δασών, που σάλευαν στα πλάγια,κι' ένας Θεός πως ήμουνα εθάρεψε η καρδιά μου.
Γ.Δ. Βασιλάκος
Ετικέτες