Ταΰγετος Τάλετον TAYGETUS taygetos

Ταΰγετος
Γίγαντα δυσθεώρητε, παιδί τιτάνιας πλάσης,σφραγίδα πενταδάκτυλη σφαγίζεις το Μωριά,Ταΰγετε, Ταϋγέτη, Ταΰγετον... ονόματα αν αλλάσσειςΑμέτρητων γενιών θαμπώνεις και γητεύεις τη θωριά.
Ταϋγέτη η θυγατέρα σου έσμιξε με τον Δίαγεννιέται ο Λακεδαίμονας στην πιο ψηλή κορφή,μ’ αυτόν αρχίζει η μεγαλώνυμη της Σπάρτης ιστορίαπου θα της δώσει ο Λυκούργος τέλεια μoρφή.
Μέγας ο μύθος χάνεται στα βάθη των αιώνων,σημάδι, αν είσαι ατράνταχτο της θεϊκής βροχής,γέννημα κοσμογονικό σεισμών, άγριων κυκλώνων,καθρέφτης είσαι της πολύμορφης μανιάτικης ψυχής.
Έλατα πεύκα, πρίνοι, δρυς, μυστήρια ελαιώνων,πάγοι, φαράγγια, χείμαρροι , πέτρα στεγνή,ειρηνικοί κρυψώνες, πλάϊ σε επάλξεις προμαχώνων…να η αντιφατική ψυχή, η μανιάτικη γυμνή.
Σαν πεντακάταρτο, ακατάλυτο άσειστο καράβιστο ταραγμένο πέλαγος, αρμενίζεις των καιρώνπόθους γι’ ανέβασμα το μεγαλείο σου ανάβειστην αρμονία φτάνεις των ουράνιων σφαιρών.
Κάθε προσκυνητής μπροστά σου γονατίζειτην προσευχή του εμπνέεις, τη μακάρια σιωπή,τη φθαρτή μοίρα των θνητών αθανατίζειςδίκαια κάποιος Όλυμπο της Μάνης σ’ έχει πει.
Από τη ποιητική συλλογή «ΤΑ ΜΑΝΙΑΤΙΚΑ» του Βασίλη Μοσκόβη.