Μικρή Μαντίνεια Μεσσηνίας

Η Μικρή Μαντίνεια είναι δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Καλαμάτας του Νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται 11 χλμ. νοτιοανατολικά της Καλαμάτας και περιλαμβάνει τον ομώνυμο παραθαλάσσιο οικισμό και τον ημιορεινό οικισμό Παλιό Χωριό. Αποτελεί δημοφιλές τουριστικό θέρετρο με ταβέρνες, καφετέριες, πλαζ, ενοικιαζόμενα δωμάτια κλπ. Βρίσκεται σε υψόμετρο 160 μ. και κατά την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός του έφτανε τους 688 κατοίκους. Η οικονομία της στηρίζεται στην ελαιοπαραγωγή και στον τουρισμό.

Ιστορία

Το χωριό μάλλον δημιουργήθηκε λίγο μετά το μέσον του 17ου αιώνα στη μεσόγεια θέση που σήμερα αποκαλείται Παλιό Χωριό. Για πρώτη φορά αναφέρεται το 1700 ως "Χώρα Μικρή" σε αντιδιαστολή με την παλαιότερη Μεγάλη Μαντίνεια. Το 1700 είχε 35 οικογένειες (166 κατ.) και το 1704 είχε 31 οικογένειες που δήλωσαν παραγωγή 3.204 οκάδες ελαιόλαδου (4.178 κιλά). Το 1835 εντάχθηκε στο Δήμο Αβίας. Κεντρικός ναός ήταν ο Άγιος Σπυρίδων, κτίσμα του 18ου αιώνα.


Από τις αρχές του 20ου αιώνα ένα μικρό μέρος του πληθυσμού άρχισε να μετακινείται προς τις κοντινές παραθαλάσσιες περιοχές Μουρτί, Πανίτσα και Μύλοι, χωρίς να συγκροτηθεί κάποιος νέος οικισμός. Είχε 157 κ. το 1851, 183 κ. το 1879 και 173 κ. το 1907. Το 1914 αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα και το 1928 είχε 177 κατοίκους. Το 1944 ένας δυνατός σεισμός ερείπωσε τα περισσότερα σπίτια του χωριού. Τότε σχεδόν όλοι οι κάτοικοι μετοίκησαν στις παράκτιες περιοχές, όπου ήδη κατοικούσαν ορισμένοι. Έτσι ο νέος παραθαλάσσιος οικισμός ονομάστηκε Μικρή Μαντίνεια και ο αρχικός Παλιό Χωριό. Κεντρικός ναός του νέου χωριού είναι ο Προφήτης Ηλίας. Μετά το 1970, εγκαταστάθηκαν πολλοί νέοι κάτοικοι που έκτισαν παραθεριστικές ή μόνιμες κατοικίες. Έτσι αναπτύχθηκαν και νέες συνοικίες, όπως η Περιβόλα.


Το 1988 εντάχθηκε στο Δήμο Καλαμάτας, ενώ η Μεγάλη Μαντίνεια εντάχθηκε στο Δήμο Αβίας αν και ανέκαθεν οι δύο Μαντίνειες αποτελούσαν μια ενιαία οντότητα από πλευράς γεωγραφικής, πληθυσμιακής, οικονομικής κλπ. και εξακολουθούν να έχουν κοινό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό.

Αξιοθέατα

Ο Πύργος του Καπετανάκη
Ο νερόμυλος στο ποτάμι
Ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, κτίσμα του 1755, με αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο
Ο ναός του Αγίου Νικολάου, κτίσμα του 1743
Η βοτσαλόσπαρτη ακρογιαλιά